Leczenie zamknięte – w ostateczności

Skrajne przypadki schorzeń psychicznych nie pozostawiają innej opcji jak całkowitą izolację pacjenta w ośrodku zamkniętym. Stały pobyt w szpitalu psychiatrycznym to rozwiązanie, po które sięga się wyłącznie w najcięższych sytuacjach, gdy żadna inna forma terapii nie niesie ze sobą prawdopodobieństwa skuteczności.

Decyzja o leczeniu w warunkach zamkniętych dotyczy najczęściej tych osób, które poprzez swoje działania oraz zachowania mogą wyrządzić szkody sobie oraz innym ludziom. Pacjenci niebezpieczni muszą znaleźć się pod specjalnym nadzorem.

Nakaz leczenia w zakładzie zamkniętym może być wydany przez sąd. Mogą być nim objęci również sprawcy przestępstw, u których zdiagnozowano chorobę umysłową.

W takim układzie nie będą oni podlegać izolacji w zakładzie karnym, ale zostaną skierowani na leczenie psychiatryczne, które w praktyce może mieć charakter dożywotni. Decyzje tego rodzaju są dość kontrowersyjne i w odczuciu społecznym bywają odbierane jako próba zrzucenia odpowiedzialności za zbrodnię z jej sprawcy.

.